ΓΑΜΟΣ ..ΑΛΑ ΛΕΣΒΙΑΚΑ

-Σας παρακαλώ, δώστε λίγο προσοχή να πούμε κάποια πράγματα, για το story της ταινίας….

Καταξιωμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος ο Γιώργος, με καταγωγή από την Μυτιλήνη, συγκέντρωσε όλους τους ηθοποιούς  στο σαλόνι του πλοίου και τα πρώτα αναλυτικά μαθήματα προετοιμασίας και στησίματος, είχαν ήδη ξεκινήσει.   Δύο οι βασικοί πρωταγωνιστές, διάσημοι στο είδος τους,  με αρκετές  παρουσίες  στην μικρή και μεγάλη οθόνη, όσο για τους υπόλοιπους, λιγότερο γνωστοί, δεύτερων και τρίτων ρόλων.  

Όπως θα διαβάσατε για την υπόθεση της ταινίας, η οποία έχει να κάνει με μια κοπέλα από το νησί, την Αγιάσο συγκεκριμένα, και για  τον πλούσιο Αμερικάνο θείο της, που για να της «γράψει» την  αμύθητη περιουσία του, έβαλε έναν και μοναδικό όρο στην διαθήκη του. Να παντρευτεί Μυτιληνιό, Αγιασώτη ή Πλωμαρίτη κατά την προτίμησή του,  για να  γίνει εκείνη, η κύρια κάτοχος πλήθος ακινήτων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και   αστρονομικών  ποσών  σε χρήματα, από καταθέσεις σε λογαριασμούς  σε τράπεζες της Ελβετίας….

Ολόκληρο το πλοίο Σαπφώ, καθυστέρησε  τον απόπλου  για χάρη τους, κατά τρεις ώρες  από το λιμάνι του Πειραιά, αλλά τόσο οι επιβάτες όσο και το πλήρωμα δεν είχαν κανέναν λόγο για να διαμαρτυρηθούν, αφού θα έβλεπαν από κοντά, τους δυο πολυαγαπημένους   ηθοποιούς, που την εποχή αυτή μεσουρανούσαν.

Οι σκηνές θα είναι αρκετές στο νησί, συνέχισε την σκηνοθετική  κατήχηση,  ο  Γιώργος.    Δύο οι υποψήφιοι γαμπροί. Από το Πλωμάρι ο ένας και πιο νέος, και ο άλλος  συγχωριανός της,  μεγάλος όμως σε ηλικία που θέλουν οι γονείς της, για να μείνουν και τα χρήματα στο χωριό τους, αλλά δεν τον θέλει η …..Μυρσίνη. Έτσι θα την «βαφτίσουμε» την ….μέλλουσα νύφη, στην ταινία….

Θα ξεκινήσουμε τα γυρίσματα, από το λιμάνι της πόλης, μπροστά από το  άγαλμα της ελευθερίας , και με φόντο το επιβλητικό  κάστρο, θα γίνει το πρώτο δοκιμαστικό. Βέβαια, θα χρησιμοποιηθούν και κομπάρσοι οι οποίοι  θα είναι ντόπιοι, και έχουν βρεθεί,  γιατί θέλω να βγάλω όσο πιο πολύ «χρώμα» Λέσβου , μέσα απ’ αυτήν την ταινία.

Στην Ερμού, και στην παλιά αγορά της πρωτεύουσας θα «γράψουμε» ένα κομμάτι της ταινίας,  έχω σκεφτεί μια σκηνή μπροστά στο Τζαμί, και λίγο πιο κάτω στο Χαμάμ.  Για να ολοκληρώσουμε, με τα  νεοκλασικά  σπίτια  στην Σουράδα,  και στην Επάνω Σκάλα  άλλη μια σκηνή στο παλιό λιμάνι της Μυτιλήνης, πριν φύγουμε για τα χωριά όπου θα παιχτούν και  οι περισσότερες σκηνές. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην πορεία….

Ολόκληρο το νησί τους υποδέχτηκε στην προβλήτα  του λιμανιού, αφού πρώτη φορά θα γίνονταν η προβολή της Λέσβου, μέσα από την μεγάλη οθόνη, κι όλοι ήθελαν να δώσουν το παρόν.

Με τις  παραδοσιακές ενδυμασίες της Λέσβου  είχαν ντυθεί οι  γυναίκες, και τα κλαδιά από τα ελαιόδεντρα, σήμα κατατεθέν του νησιού, που κρατούσαν στα χέρια, περισσότερο θύμιζαν υποδοχή ηρώων, μετά από πόλεμο, παρά  τηλεοπτικό συνεργείο. 

Τα λαδοτύρια του Μανταμάδου, τα ούζα του Πλωμαρίου, οι σαρδέλες από την Καλλονή, και οι γκιουζλεμέδες, είχαν στηθεί από νωρίς  πάνω στα τραπέζια, περιμένοντας τον Γιώργο και τους ηθοποιούς του για μια δοκιμή των τοπικών προϊόντων της Λέσβου.

-Καλώς ορίσατε στην Μυτιλήνη μας. Από το λιμάνι  του νησιού μας, υποδεχόμαστε με μεγάλη χαρά, τον Γιώργο Νικέλλη και την παρέα του.   Σ’ αυτά τα λόγια του δήμαρχου, με το λ και το ν, να τονίζονται έντονα,  όλοι οι ηθοποιοί κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, και  κάποιοι απ’ αυτούς αναρωτήθηκαν «πως το κάνει ακριβώς;», εκτός από τον Γιώργο που γνώριζε, πως.

Τα πρώτα δοκιμαστικά, κατά  τ’ άλλα, στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία, και ο επόμενος σταθμός τους θα ήταν η γραφική  Αγιάσος,  όπου και θα γυρίζονταν  ένα μεγάλο κομμάτι του έργου.

 Οκτώβρης μήνας, και οι πρώτοι καστανάδες είχαν  στήσει τα μαγκάλια τους στην είσοδο της Αγιάσου  περιμένοντας,  κ τιλιόρας,  αφενός, για να δείξει την αφεντιά τους, αφετέρου να διαφημίσουν τα προϊόντα τους, που για την εποχή αυτή, αφθονούσαν. Τα  φρέσκα καρύδια μέσα στα τσουβάλια,  οι χαλβάδες,  πλήθος από γλυκά κουταλιού όλα παραγωγής τους,  και τα πράσινα μήλα πάνω στους πάγκους, μοσχοβολούσαν. Τα ξερά σύκα,  είχαν   ντόπια γέμιση, με τα μοσχοκάρυδα και τα γαρύφαλλα  να σκορπούν  μια πιπεράτη γεύση,  σ’ όποιον τα δοκίμαζε.    

Η …Μυρσίνη γέννημα –θρέμμα της Αγιάσου και συγγενής του σκηνοθέτη Γιώργου, πήρε τον ρόλο που διακαώς επιθυμούσε, έχοντας  διδαχθεί την τέχνη της ηθοποιίας,  αφού ήταν ενεργό μέλος του ερασιτεχνικού θιάσου «Αρίωνας»,  που ανέβαζε διάφορες  θεατρικές παραστάσεις στο νησί.

Από Στρατούλα έγινε Μυρσίνη  για τις ανάγκες της ταινίας,  μα η ντοπιολαλιά της ήταν ένα επίμαχο σημείο για τους υπόλοιπους συντελεστές.

-Καλώς του Γιώργου, καλώς του Γιουργέλ, καλώς ήρθατι στν  Αγιάσου μας, ήταν οι πρώτες  λέξεις που άκουσαν, και μάλιστα τραγουδιστά με σαντούρια και βιολιά,  όταν πάτησαν το πόδι τους εκεί.  Αφού συστήθηκαν με τις αρχές, τον δάσκαλο του χωριού και τον παπά, που τους περίμεναν στημένοι στην πλατεία με τις ώρες, σειρά τώρα πήραν  τα μικρόφωνα και η εγγραφή των πλάνων ήταν πια γεγονός. 

Ο Αθηναίος ηθοποιός από την …..Αγιάσο, που ήταν  υποψήφιος γαμπρός, κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια από την μια να καταλάβει την Μυρσίνη, τι του έλεγε, κι από την άλλη, ν’ αποδώσει με πειστικό τρόπο την ….καταγωγή του, ώστε να μην γίνει αντιληπτό στον θεατή, η πρωτευουσιάνικη προέλευση, και ομιλία του.   

Οι παύσεις και τα διαλείμματα  από την πλευρά της σκηνοθεσίας ήταν αρκετά, στην εξέλιξη των γυρισμάτων της ταινίας, και τα ταχύρυθμα  μαθήματα προφοράς στον … γαμπρό από την Μυρσίνη, off the record,  ήταν πια σε κάθε λέξη και πρόταση. Στην πραγματικότητα, ασκήσεις φωνητικής και  ορθοφωνίας ήταν, και μάλιστα αποδείχθηκαν οδυνηρές  για τον βέρο Αθηναίο ηθοποιό, που ορκίζονταν στην μακρόχρονη καριέρα του για την δυσκολία του ρόλου, από την πλευρά του λόγου.

-…..Αφού, σ’ ειπα βρε μουρελιμ, άλλουν έχου μες ζ καρδιαμ…. Αι στιν  ιφχι τς Παναγιάς που νι κι  στου χουριό μας...Αντι στου καλό….

Μάταια, αποδείχθηκε  η  επέμβαση  των γονιών της Μυρσίνης,  που αν και  αμεσότατη,  είδαν ότι χάνουν τον γαμπρό για την κόρη τους, που ήταν όμως  η δική τους επιλογή.

-Τούτουν θα παρς,  κι οχχ αυτόν τουν Πλουμαριτ, θα  ς τα φα ούλα, παράδις τσι σπίκια.

-Δεν τουν θέλου, δεν τουν θέλου….Άλλουν αγαπώ. Ήταν η κατηγορηματική απάντηση της κόρης τους.

Στα  πικρά λόγια  της Μυρσίνης, ο επίδοξος γαμπρός χαμήλωσε το κεφάλι  αποδεχόμενος  την ….ερωτική του ήττα, και αρκέστηκε μόνο να της πει…. Ας είνι βρε Μιρσιν. Δε θα σταθω μποδιου στν ευτυχίας…..Αφού η καρδιάς άλλουν αγαπά…..

Αργά το βράδυ ολοκληρώθηκαν οι ….Αγιασώτικες  σκηνές,  όπως τις είχε ονομάσει ο Γιώργος, και σειρά τώρα έπαιρναν αυτές του Πλωμαρίου, που ήταν και οι τελευταίες για να γραφτεί ο επίλογος της ταινίας.

Στην παραλία του Αγίου Ισιδώρου παίχτηκε η τελευταία πράξη, του Γάμου …αλά Λεσβιακά, αφού ο καιρός ήταν ακόμα καλός και προσφέρονταν για εξωτερικά γυρίσματα. Εκεί έγινε η υποτιθέμενη γνωριμία και των δυο και ο  σπινθηροβόλος  έρωτας σημάδεψε τις  νεανικές  καρδιές τους, φέρνοντας ακόμα πιο κοντά …..Αγιάσο και Πλωμάρι.

Τα εντατικά μαθήματα  γλώσσας και διαλέκτου, έπιασαν τόπο για τον Αθηναίο… Πλωμαρίτη αυτή την φορά, και δεν χρειάστηκαν διακοπές , στην ροή των γυρισμάτων.

 Με φόντο το απογευματινό  φεγγάρι  που βασίλευε κάπου κοντά στην παραλία της Μελίντας,  το ερωτευμένο πια ζευγάρι , έδινε όρκους αιώνιας αγάπης  κι αφοσίωσης.

-Όταν σ’ εχου αγκαλιά καμοί τσι βάσανα ούλα τα ξιχνώ.  Για να τρεμοπαίξει η καρδιά της Μυρσίνης στα γλυκά του λόγια, δηλώνοντας του όμως, την  αρνητική στάση των γονιών της για τον επικείμενο γάμο τους.

Η απάντηση του άμεση και καταλυτική, λέγοντάς της πως, αν θελ η νυφη τσι η γαμπρός, τύφλα να ΄χει η πιθιρός.

  Οι σκηνές του αρραβώνα  τραβήχτηκαν, στον κατάμεστο από κόσμο, Μόλυβο, και στο λιμάνι του έγινε  το παραδοσιακό γλέντι  που κράτησε ως τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας. Τα κρασιά, λευκά και κόκκινα από την Άντισσα συμπλήρωσαν απόλυτα το πλουσιοπάροχο φαγοπότι, αντάξιο της οικονομικής πια επιφάνειας της Μυρσίνης.   Αυτό όμως που έκλεψε την παράσταση επισκιάζοντας ακόμα και την αίγλη του αρραβώνα, ήταν το  φωταγωγημένο κάστρο  του Μόλυβου,  που δέσποζε στην κορυφή  του χωριού.

Άμεσα, και σε λιγότερο από έναν μήνα, έγινε και ο γάμος καθώς έληγε η χρονική περίοδος που είχε  βάλει ως όρο απαράβατο μάλιστα, στην διαθήκη του,  ο θείος από την Αμερική. Στο εκκλησάκι του Αγίου Φωκά έφθασε η νύφη με καΐκι, στολισμένο σαν επιτάφιος, με συνοδεία μουσικών οργάνων.  Στην παραλία  των Βατερών, μπήκαν οι τίτλοι του τέλους της ταινίας, και η αρχή του ανθόσπαρτου βίου του ζευγαριού,  που ήταν πια  ένα βαρυσήμαντο γεγονός, για την τοπική κοινωνία,  κατά το σενάριο της ταινίας.

Ένα χρόνο μετά και ….ο Γάμος αλά Λεσβιακά,  αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, κι αυτό χάριν του Γιώργου και της  σκηνοθεσίας του,  έβαζε πλώρη για τις κινηματογραφικές αίθουσες της Ευρώπης και της Αμερικής. Τεράστια αποδείχθηκαν τα οφέλη, όχι μόνο  για την Λέσβο  που έγινε περισσότερο γνωστή, απ’ ότι ήταν,   αλλά και για την Στρατούλα στο ρόλο της Μυρσίνης, που με την ντοπιολαλιά  και την φινέτσα της, κέρδισε κριτικούς και κοινό.

                                                                                    ΤΕΛΟΣ