ΠΑΡΕΛΑΣΗ... ΕΠΙΣΗΜΩΝ
Κόσμος αρκετός θα συγκεντρωθεί ξανά στον παραλιακό δρόμο της πόλης από πολύ νωρίς, για να εξασφαλίσει μια καλή θέση με θέα, με σύμμαχο τον υπέροχο καιρό του Οκτώβρη. Με την καλύτερη ενδυμασία και με το ομορφότερο υπόδημα για εκείνη την γιορτινή μέρα θα κάνουμε την καθιερωμένη μας βόλτα, και λίγο μετά θα ξαποστάσουμε σ’ ένα από τα πολλά καφέ της προκυμαίας. Από τα μεγάφωνα και από τις πρώτες ώρες αυτής της ημέρας θα ακούγεται η αγέρωχη φωνή της Σοφίας Βέμπο, με το τραγούδι που όλους μας μεγάλωσε. Παιδιά της Ελλάδος, παιδιά…
Θα θαυμάσουμε την μαθητιώσα νεολαία καθώς και τα στρατευμένα νιάτα με υψηλό ηθικό να προελαύνουν, χειροκροτώντας τους για τους εμψυχώσουμε ακόμα πιο πολύ. Περισσότερο δε, θα ζητωκραυγάσουμε όταν θα περάσουν από μπροστά οι ανάπηροι του πολέμου και οι πραγματικοί πολεμιστές, που κρατώντας σημαίες και λάβαρα με βήματα αργά, θα θυμηθούν και θα μας θυμίσουν, τις στιγμές του ένδοξου παρελθόντος αυτής της χώρας, που δυστυχώς για όλους μας έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Και η συγκίνηση εκείνων, θα κορυφωθεί όταν θα τελειώσει η παρέλαση των τμημάτων θα τους πλησιάσουν κατ’ αρχήν πολιτικά πρόσωπα, οι αρχές του τόπου και ο έχων το γενικό πρόσταγμα της παρέλασης, για να τους σφίξουν τα γέρικα χέρια τους, αποδίδοντας τους τιμή και σεβασμό. Με τις δηλώσεις τους οι επίσημοι στα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα εστιάσουν το πανηγυρικό της επετείου, στο υψηλό κι ακμαίο ηθικό των Ελλήνων, ως απόρροια της σημερινής ημέρας.
Μια μέρα ξεκούρασης για πολλούς, μια μέρα επίδειξης γι’ αρκετούς και μια μέρα σαν την σημερινή που μένει καρφωμένη στο χρόνο για τους μεγαλύτερους.
Η καθιερωμένη παρέλαση των πεζοπόρων στρατιωτικών τμημάτων να θυμίζει τις επελάσεις τους τότε στα βουνά της Ηπείρου, που για μια ελεύθερη Ελλάδα όλοι εκείνοι έδωσαν και την ψυχή τους σαν πραγματικοί ήρωες.
Κι απ’ όλα αυτά τι έμεινε σ’ εμάς τους πιο καινούργιους; Μια χώρα καταπατημένη, οικονομικά σκλαβωμένη, έρμαιο του καθενός πολιτικού , δίχως πλάνο και η λέξη μέλλον, κανείς πια να μην ξέρει πιο είναι το νόημά της.