ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

                                                                    ΟΚΤΩΒΡΗΣ  ΚΟΚΚΙΝΟΣ.

Συχνά πυκνά ονειρεύομαι έναν Οκτώβρη, να ας πούμε σαν τον φετινό. Κόκκινο και πορτοκαλί το χρώμα του, ελάχιστα γκρίζο και όχι κατ’ ανάγκην βροχερό. Άλλωστε έχουμε περιθώριο για βροχές, και η λεγόμενη χειμωνιάτικη θαλπωρή μπορεί να περιμένει, αλλά απ’ ότι λένε οι ειδικοί του καιρού, ετούτος ο χειμώνας, θα είναι βαρύς που πολύ εύχομαι να πέσουν έξω στις προβλέψεις τους. Μα αν το δεις ψύχραιμα – όχι με την έννοια του κρύου ή του παγερού- πώς θα έρθει η άνοιξη και το καλοκαίρι αν πρώτα δεν περάσουμε μια βόλτα από τον χειμώνα;

Πάντως ο Οκτώβρης είναι ο μήνας του βιβλίου, παντός τύπου όμως, από λογοτεχνικά μέχρι τα σχολικά που σε ταξιδεύουν έτσι κι αλλιώς. Νέοι τίτλοι καινούρια πρόσωπα στο χώρο της συγγραφής, λογοτεχνικοί διαγωνισμοί και άλλα που σε κρατούν σε συγγραφική εγρήγορση.

 Τώρα τι σου προσφέρουν όλα αυτά; Από μια ιστορία μυθοπλασίας που θυμάσαι για καιρό ή ένα ποίημα της ψυχής που σ’ αγγίζει, ως αναφορά στην πεζογραφία, μέχρι τα Αρχαία και τα Λατινικά που δεν μπορεί, κάτι θα αποκομίσεις κι απ’ αυτά διαβάζοντάς τα. Να, για παράδειγμα το Aut viam inveniam aut faciam. (ή θα τον βρούμε το δρόμο ή θα τον φτιάξουμε) όπως έλεγαν οι Λατίνοι γείτονες μας, οπότε όλα είναι αισιόδοξα, και όλα αργά ή γρήγορα βρίσκουν τον δρόμο τους.