...ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΜΑΚΡΙΑ

                                                                             …ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΜΑΚΡΙΑ.

Να φυσήξει το αεράκι  τ’ Αυγούστου να μας ταξιδέψει, σ’ άλλη γη και σ’ άλλα μέρη όπως κατά το ήμισυ λέει και το τραγούδι. Ποιός από εμάς δεν έκλεισε τα μάτια για να ταξιδέψει στον φανταστικό του κόσμο; Και ειδικότερα τέτοιες μέρες, που θέλουμε να είμαστε αλλού, έστω και για ελάχιστες ημέρες αφού το  βαλάντιό μας δεν μας επιτρέπει πολλά ξανοίγματα. Κατ’ αρχήν να φυσήξει αυτό το μελτέμι και να μας πάει σ’ άλλες πιο καθαρές παραλίες από τις δικές μας. Απ’ αυτές που είναι μέσα στην πόλη που τα σκουπίδια κάνουν πάρτι, όχι στα στενά, αλλά πάνω σ’ αυτές. Συμφωνώ μ’ ένα  στίχο που διάβασα κάπου στο facebook  που κάποιος έλεγε «μην φυτεύεις τις γόπες μέσα στην άμμο δεν υπάρχει περίπτωση να φυτρώσουν» ή κάπως έτσι.  Πάντως σημασία έχει ότι κατά μήκος της ακτογραμμής της πόλης μας υπάρχουν σκουπίδια …διαφόρων ειδών με αυτά των νυχτερινών επισκεπτών τύπου DUO και DUREX να υπερέχουν έναντι των άλλων.  Έτσι διατηρούμε ψηλά το λάβαρο που λέει να κάνουμε έρωτα κι όχι πόλεμο.

Από την άλλη, και θα επιμείνω σ’ αυτό, η παιδεία μας έχει ισοπεδωθεί και έχει γίνει ένα με την παιδεία της αρπαχτής σ’ όλο της όμως το …τουριστικό μεγαλείο.  Η αναρχία της προχειρότητας και της μιας σεζόν και την άλλη περίοδο έχει ο Θεός, πάντα υπήρχε και εξακολουθεί να υφίσταται.  Για παράδειγμα η Άναξος που τα έχει δώσει όλα στον τουρισμό, όλα όμως, όπως και πολλά μέρη του νησιού, και καλά κάνουν, αλλά τουλάχιστον κάντο επαγγελματικά ή στην χειρότερη περίπτωση κάντο όμορφα και κομψά. 

Παράδειγμα τουριστικής και «αφιλόξενης» παιδείας :Στην παραλία στην Άναξο, πλήθος οι ξαπλώστρες όπως και οι ομπρέλες που το χρώμα τους υποδείκνυε τα «σύνορα» και τις κόκκινες διαχωριστικές γραμμές  από τις υπόλοιπες και η απόστασή τους δεν ξεπερνάει τα δύο μέτρα. Τόλμησαν δυο παιδιά από τη Νορβηγία, αν δεν κάνω λάθος, όχι πάνω από 10 χρονών, να περάσουν αυτήν την γραμμή και να καθίσουν για λίγο στις άδειες ξαπλώστρες άλλου καταστήματος, συγκεκριμένα ταβέρνας. Η υπεύθυνη του εν λόγω καταστήματος αντιλαμβάνεται την κατάσταση, και με άκομψο και αρκετά επιθετικό τρόπο λέει στην μητέρα τους, που καθόταν σε «παρακείμενο και εχθρικό στρατόπεδο»,  στην αγγλική γλώσσα αυτή όμως του πεζοδρομίου  «Take your children from there» δείχνοντας τις δικές της ξαπλώστρες.  Ευτυχώς δεν προέκυψε σύρραξη καθώς τα παιδιά απομακρύνθηκαν από τις …αφιλόξενες ξαπλώστρες και η ηρεμία επανήλθε στην πλαζ. Τώρα πως θα σχολίασαν το γεγονός αυτό η παρέα από τη Νορβηγία δεν ξέρω. 

Όπως και να το δεις απέχουμε ακόμα από το να γίνουμε Κυκλαδονήσι, κι αυτό ίσως να είναι και καλό που κρατάμε κάτι από το χρώμα μας και τον δικό μας -τον όποιο- πολιτισμό.  Αλλιώς θα τα δίναμε όλα στον άλλον τον διαφορετικό τουρισμό που θα κατακλύσει την Ερεσό τον Σεπτέμβρη.  Όπως έκανε κάποτε η Μύκονος με τ’ αρνητικά αλλά και τα θετικά του.