ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΩΝ...ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ

                                                                           ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΩΝ …ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ.

Μόνο μια φορά κάθε τετραετία ή πενταετία, έχουμε στα χέρια μας την δύναμη να αποφασίσουμε κι εμείς, οι απλοί πολίτες του τόπου, για τα πρόσωπα που θέλουμε να μας εκπροσωπήσουν στο δήμο, στη νομαρχία ή στη βουλή. Μόνο μια φορά. Η απόφαση είναι στα δικά μας χέρια, και την ώρα που θα ρίχνουν μες στην κάλπη τον φάκελο, ας είναι τουλάχιστον σίγουρα. Σίγουρα πως έκαναν το σωστό, έπραξαν σωστά για το δικό τους μέλλον, αλλά και του τόπου. Όλες αυτές τις ημέρες, που αριθμούν έως και μήνες, ακούσαμε πολλά από τα στόματα επίδοξων πολιτικών, που θέλουν αν μη τι άλλο να βοηθήσουν, να δουλέψουν για να πάει ο τόπος μπροστά. Αν το έκαναν κι εθελοντικά θα μ’ έπειθαν, αλλά αυτά συμβαίνουν αλλού.  Άλλοι  μας υποσχέθηκαν σταθερότητα, αφού τα δύσκολα κατά τα λεγόμενά τους, ξεπεράστηκαν, και πάμε καλά.  Πληθώρα διαφημιστικών φυλλαδίων με τα πρόσωπα των συμβούλων είδαμε παντού. Δημοτικών και νομαρχιακών.  Γεμίσαμε από  γυναικείες και ανδρικές φάτσες, χαμογελαστές, περιποιημένες, και διαβάσαμε δίπλα από την φωτογραφία τους τα καλοδουλεμένα βιογραφικά τους, κι εκείνα που πιστεύουν για να τους δώσουμε την ευκαιρία που θέλουν. Ως δια μαγείας όλοι θα αγωνιστούν για το καλό του τόπου, και για το συμφέρον της κοινωνίας. Μακάρι.  Πολλά καινούρια πρόσωπα, ίσως με νέες φρέσκιες ιδέες, και όρεξη για δουλειά, λόγω της νεότητάς τους και της καινούριας θέσης που ανοίγεται μπροστά τους.  Αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη κάθε τόπος, και η πολιτεία κατ’ επέκταση θα πείτε κάποιοι. Σωστά, έτσι λέω κι εγώ.  Αλλά πόσοι από αυτούς είναι πράγματι αυτό που λένε και υποστηρίζουν; Τόσα χρόνια λίγοι νεοεκλεγέντες, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, παραιτήθηκαν από το αξίωμα τους, όταν είδαν πως δεν υπάρχει περίπτωση να προσφέρουν, παρά τις υποσχέσεις, και το όραμα που είχαν διαλύθηκε την επομένη κιόλας της εκλογικής αναμέτρησης.  Έχουμε ανάγκη από νέους πολιτικούς με λόγο και όρεξη για δουλειά, γιατί από τους δοκιμασμένους και τους παλιούς πολιτικούς τι μπορεί να περιμένει κανείς;  Τίποτα πια. Ό, τι είχαν να δώσουν το έδωσαν, το καλό έργο τους -για ορισμένους- το είδαμε, επομένως φεύγουν χορτασμένοι από πολλά. Υπάρχει και μια μερίδα που επιμένει και προσπαθεί να εκμαιεύσει την ψήφο των πολιτών για κάτι ριζικά καινούριο, απ’ ότι λέει. Μιλάνε για λάθη που έγιναν κατά το παρελθόν, και τώρα θέλουν κάνουν μια νέα αρχή, αφού διδάχθηκαν απ’ αυτά.  Σ’ αυτούς πιστεύω ότι ταιριάζει ο τίτλος του άρθρου, οι Κυριακές των …παπουτσιών.  Αλλιώς θα είμαστε συνένοχοι, που τους δώσαμε δεύτερη ευκαιρία που δεν την άξιζαν τελικά.  

Κατά τ’ άλλα το party ήταν prive, όσο για το δείπνο που ακολούθησε θύμιζε παλιές πλούσιες εποχές, που δυστυχώς για μια μεγάλη μάζα ανθρώπων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αλλά για άλλους όχι.